Konuşmanın Öğeleri Nelerdir?
Kayseri’nin soğuk bir akşamında, annemle mutfakta kahve içerken birdenbire, eski defterlerimden birini buldum. Gençliğimin duygusal günlerine ait yazılar vardı içinde. Duygularımı nasıl içimde boğmaya çalıştığımı, içsel karmaşalarımı ve tabii ki sevgiyi nasıl anlamaya başladığımı görmem, bir anda beni derin düşüncelere sevk etti. O an, “konuşmanın öğeleri nelerdir?” sorusu zihnimde belirdi. Çünkü her gün yazı yazmak, her gün bir şekilde kendini anlatmak, aslında nasıl ve ne şekilde iletişim kurduğumuzu anlamamıza yardımcı oluyordu.
Anlatılan Bir Hikâye: Bir Söyleşi
Bir gün Kayseri’de yürüyüş yaparken, eski arkadaşım Duygu’yla karşılaştım. Bir zamanlar her şeyimizi paylaştığımız, bazen saatlerce konuştuğumuz, bazen de sadece gözlerimizle anlaştığımız bir arkadaştık. Bugün ise aramızda derin bir sessizlik vardı. Hemen yanına gidip sarılmak istedim, ama o sırada, eski defterimin sayfalarında biriken duygular gibi, bir engel vardı aramızda. Konuşmak, bazen duyguları açıklığa kavuşturmak, bazen de içimizdeki boşluğu doldurmak için önemliydi. Ama konuşmanın öğeleri de o kadar karmaşıktı ki…
Duygu, bana uzun bir süre bakıp “Nasılsın?” diye sordu. Basit bir soru ama o kadar derin ki! Kısa ama bir o kadar anlam yüklü bir an. Ben de “İyi oluyorum, sen?” dedim. Ama bu “iyi” kelimesi, aslında içimdeki hayal kırıklığını, birikmiş duyguları da saklıyordu. Ne kadar “iyi” olduğumun bir önemi yoktu, sadece soruyu yanıtlamaktı mesele. Bir şekilde yansıttığımız anlamlar, duyguların ne kadar karmaşık bir şekilde aktarıldığının kanıtıydı.
Konuşmanın Öğeleri: Kelimeler, Tonlama ve Beden Dili
O gün, Duygu’nun verdiği tepkiyi düşündüm. “İyi” dedim ama o kadar gerçek hissetmedim ki. Konuşmanın öğelerinin sadece kelimelerden ibaret olmadığını bir kez daha fark ettim. Söylediğim şeyin tonu, beden dilim, gözlerimdeki belirsizlik, hepsi bir araya gelerek duygularımın bir yansıması haline gelmişti. Kelimeler, bir öyküyü anlatmak için gereklidir, ama duyguları ya da içsel dünyamızı tam anlamıyla aktarmak için tonlama ve beden dili de çok önemli. O anda, sadece bir “iyi” demek, aslında her şeyimi anlatmıyordu.
Duygu, benzer bir şekilde sadece “İyi” dedi. Ama gözlerinde, dudaklarında bir eksiklik vardı. Bazen kelimeler, gözlerdeki boşluğu dolduramaz. Konuşmanın öğelerinin yalnızca duygu taşıyan kelimeler olmadığını, gözlerin de ne kadar önemli olduğunu o anda anladım. Ve fark ettim ki, bu sessizlik bizim aramızda bir duvar olmuştu.
Duyguların Dili: İçsel Çatışmalar ve Hayal Kırıklığı
Biraz daha ilerleyip yürüdük, sessizlik ağırlaştı. Sadece adımlarımızın sesi duyuluyordu. Kayseri’nin sakin sokakları, bu içsel karmaşayı yansıtır gibiydi. İçimde bir hayal kırıklığı vardı, ama o an onu kelimelere dökemiyordum. Yıllar geçtikçe, insanın düşüncelerini, duygularını daha kolay ifade edebilmesi gerektiğini düşündüm. Konuşmanın öğeleri bazen sadece sözcüklerle sınırlı kalmaz; içsel bir temizlik, bir farkındalık, ve belki de karşımızdaki kişiye gerçekten hissettiklerimizi yansıtabilecek cesaret gerekir.
Duygusal anlamda çok şey biriktirmiştim. Fakat kelimelerim sanki sadece boşlukları doldurmak için vardı. Oysa en derin duygular, bazen en basit cümlelerde bile gizli olabilir. Konuşmanın öğelerinin ne kadar güçlü olduğunu düşündüm. Bazen tek bir cümle, bazen de uzun bir sessizlik çok şey anlatabilir. Bazen duyguları doğru bir şekilde ifade edebilmek için doğru zaman ve yer gerekir.
Bir Sonraki Adım: Umut
O gün, Duygu’yla yalnızca bir “merhaba” ve “nasılsın” diyerek yollarımızı ayırdık. Ama içimde bir umut vardı. Konuşmanın öğeleri bazen zorlayıcı olabilir. Bazen duyguları dışa vurmak, açığa çıkarmak zorlayıcıdır, ama önemli olan, kalbinin derinliklerinden gelen o doğru sesi duymaktır. Çünkü bir bakış, bir dokunuş, ya da içsel bir güven, bazen kelimelerden daha fazla şey ifade edebilir.
Kayseri’de o sessiz yürüyüşün ardından eve dönerken, fark ettim ki, doğru sözcükleri bulamamak, sadece konuşmak için değil, duyguları anlamak için de bazen bir engel olabilir. Ama o anki sessizlik, belki de en doğru anlatımdı. Bazen konuşmanın öğeleri, her şeyin açığa çıkması için gereken zamanı yaratabilir. Ve o zaman, duygularımız daha saf, daha anlamlı olabilir.